Το ημερολόγιο έγραφε 1η Μαΐου 1988 όταν ο αείμνηστος, Γιώργος
Μητσιμπόνας, πέτυχε το γκολ στο «Αλκαζάρ», με αντίπαλο τον Ηρακλή και
έχρισε ποδοσφαιρική… πρωτεύουσα της Ελλάδας τη Λάρισα.
Πριν από 26χρόνια ακριβώς ο αείμνηστος, Γιώργος Μητσιμπόνας, πέτυχε, με ωραίο γυριστό σουτ (87’), το γκολ που χάρισε το μοναδικό πρωτάθλημα Ελλάδας στους «βυσσινί». Η ΑΕΛ έγινε η πρώτη – και μοναδική μέχρι σήμερα – επαρχιακή που κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή.
Πρόκειται, αναμφίβολα, για έναν τεράστιο άθλο, καθώς μια ομάδα από Έλληνες παίκτες και δη αρκετούς Θεσσαλούς κατάφεραν να «σπάσουν» το… κατεστημένο του πρώην ΠΟΚ, των οποίων τα ρόστερ ήταν κατά πολύ καλύτερα και φυσικά ακριβότερα.
Μητσιμπόνας, Καραπιάλης, Γκαλίτσιος, Βαλαώρας, Κολομητρούσης, Αγορογιάννης, Ζιώγας, Βουτυρίτσας, Μιχαήλ, Κυριλλίδης και ο… ξένος, Τσιώλης ήταν οι ποδοσφαιριστές των οποίων τα ονόματα γνωρίζουν σήμερα και οι… πέτρες στη Λάρισα.
Στο ρόστερ της ΑΕΛ εκείνης της εποχής υπήρχαν μόλις δύο ξένοι ποδοσφαιριστές. Ο λόγος για τον Ζαϊρινό, Κανιέμπα και τον Τσίγκοφ, ο οποίος πιάστηκε ντοπαρισμένος στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Η τιμωρία του μηδενισμού και της αφαίρεσης ενός βαθμού «έκοψε» την Ελλάδα στα δύο, καθώς οι οπαδοί της ΑΕΛ ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στην Εθνική οδό. Τελικά, ο κανονισμός άλλαξε, οι «βυσσινί» πήραν πίσω τους βαθμούς, επανήλθε στην πρώτη θέση και τελικά κατέκτησε τον τίτλο. Γιατί ο τίτλος του πρωταθλήματος που σήκωσαν πριν από 26 χρόνια ο Γκαλίτσιος, ο Ζιώγας και ο Βουτυρίτσας είναι ίσως ο μόνος που αυταπόδεικτα ήταν μεγάλος, ήταν ωραίος και ήταν -αναμφισβήτητα- αληθινός.
«Ένα δικό μας, πενήντα δικά τους» θα σου απαντήσει ένας γνήσιος Λαρισαίος. Και κάπως έτσι είναι τελικά τα πράγματα στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάθε χρόνο τα ίδια. Τίποτα δεν αλλάζει και οι εκπλήξεις ολοένα και μειώνονται. Γι’ αυτό και η αξία της κατάκτησης του τίτλου της πρωταθλήτριας την περίοδο 1987 – 1988 είναι απλά τεράστια. Σαν σήμερα λοιπόν πριν από 26 ολόκληρα χρόνια το ενδιαφέρον όλου του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν συγκεντρωμένο στο στάδιο Αλκαζάρ.
Εκεί για την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος η ΑΕΛ αντιμετώπιζε τον Ηρακλή. Με νίκη σφράγιζε την πρώτη θέση. Μετά από ένα χαμένο πέναλτι των φιλοξενουμένων, αρκετά νεύρα και μεγάλη αγωνία ήρθε η στιγμή της λύτρωσης. Ο αείμνηστος Γιώργος Μητσιμπόνας με ανάποδο ψαλίδι έκανε το 1-0 λίγο πριν τη λήξη και το όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Η ΑΕΛ ήταν πρωταθλήτρια.
Προπονητής της ομάδας ήταν ο Γιάτσεκ Γκμόχ. Βέβαια όχι με γλυκό φινάλε. Στην τελευταία αγωνιστική μέσα στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ δεν ήταν καθώς η συνεργασία τελείωσε μια εβδομάδα νωρίτερα. Στα πανηγύρια μετά τον Ηρακλή δεν πήγε. Είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και αυτό «πλήρωσε». Όπως και να ’χει όμως στην πορεία αυτή του ανήκει το μερίδιο επιτυχίας που ανήκει σε κάθε προπονητή.
Εντυπωσιακά στοιχεία
1.Καμία άλλη επαρχιακή ομάδα δεν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα μέχρι το 1988, ούτε φυσικά το κατέκτησε από εκεί και πέρα. Η ΑΕΛ είναι η μοναδική εκτός Λεκανοπεδίου και Θεσσαλονίκης που έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στην εποχή της Α’ Εθνικής.
2. Το δυναμικό της ΑΕΛ τότε απαρτιζόταν βασικά από Θεσσαλούς παίκτες και στην πλειοψηφία τους από το νομό Λάρισας. Στο ρόστερ υπήρχε επίσης ένας Σερραίος, ο Χρήστος Μιχαήλ, και δύο ξένοι παίκτες, ο Κανιέμπα και ο Τσίγκοφ.
3.Η ΑΕΛ ξεκίνησε και ουσιαστικά κατέκτησε το πρωτάθλημα με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Ομως μία αγωνιστική πριν από το τέλος και καθώς οι φήμες οργίαζαν ότι ο Πολωνός τεχνικός έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Γιώργου Κοσκωτά, ο Γκμοχ απολύθηκε.
4.Η ΑΕΛ ουσιαστικά έπαιξε σχεδόν μιάμιση δεκαετία νωρίτερα το ρόμβο στο κέντρο, με τον Αλεξούλη αμυντικό χαφ, τους Βουτυρίτσα και Τσιώλη στις δύο πλευρές με αμυντικά αλλά και επιθετικά καθήκοντα και τον Καραπιάλη ως επιτελικό μέσο.
5.Ο Πλίτσης ήταν ο τερματοφύλακας που συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή της ΑΕΛ. Ωστόσο, την περίοδο του πρωταθλήματος είχε αρχίσει πια η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του από τους Θεσσαλούς (για τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια τον Ηρακλή) και βασικός γκολκίπερ ήταν ο Χρήστος Μιχαήλ, ο οποίος για χρόνια είχε μείνει στη σκιά του. Το Δεκέμβρη ο Πλίτσης, ο οποίος είχε παίξει μόνο στο Κύπελλο, μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, ο δε Μιχαήλ -μέλος του προπονητικού τιμ της ΑΕΛ- έπαιξε τα 29 από τα 30 ματς πρωταθλήματος.
6.Στο πρωτάθλημα του 1987-88 η ΑΕΛ ευστόχησε σε όλα τα πέναλτι τα οποία είχε κερδίσει, ενώ η εστία της δεν δέχτηκε κανένα! Τελευταίο πέναλτι ήταν αυτό που εκτέλεσε ο Θανάσης Αναστασιάδης του Ηρακλή και απέκρουσε ο Χρήστος Μιχαήλ τη μέρα που κρίθηκε ο τίτλος, Πρωτομαγιά του ‘88, με το γκολ του Μητσιμπόνα στο ΑΕΛ – Ηρακλής 1-0.
7.Πρώτος σκόρερ της ομάδας αναδείχτηκε ο Μιχάλης Ζιώγας με 16 γκολ, όμως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος ήταν ο Χένρικ Νίλσεν, ο Δανός της ΑΕΚ, με 21. Ο Ζιώγας είχε τις περισσότερες συμμετοχές (30), μαζί με τον Βασίλη Καραπιάλη, αφού δεν έχασαν κανένα ματς.
8.Ο Γκεόργκι Τσίγκοφ, για τον οποίο λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο η ΑΕΛ, αγωνίστηκε σε 11 ματς (πολλά μάλιστα ως ολιγόλεπτη αλλαγή) και σκόραρε όλες κι όλες 4 φορές (συνολικά η ΑΕΛ πέτυχε 51 τέρματα). Η τιμωρία του Τσίγκοφ (η οποία στη συνέχεια με την αλλαγή της νομοθεσίας είχε επιπτώσεις μόνο στον ίδιο) έγινε για την ουσία κοδεΐνη, η οποία υπάρχει και στα απλά αντιβηχικά.
9.Με την ισοπαλία που απέσπασε την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΛ τερμάτισε 3 βαθμούς πάνω από τη 2η ΑΕΚ. Ακόμη δηλαδή κι αν είχε ισχύσει η ποινή του μηδενισμού στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και η αφαίρεση των δύο βαθμών της νίκης (αυτό το σύστημα ίσχυε τότε) και η τιμωρία του -1 βαθμού, και πάλι η ΑΕΛ θα ήταν πρωταθλήτρια.
10.Η ΑΕΛ λίγο έλειψε να κάνει και το νταμπλ εκείνη τη χρονιά. Στο Κύπελλο έφτασε στα ημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό, τελικό νικητή στο θεσμό. Οι δύο ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες και στις 24/8/88 για το Σούπερ Καπ, με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί στο ματς αυτό, που όμως έγινε στην Αθήνα (ΟΑΚΑ).
πηγή sportlarissa.gr
Πριν από 26χρόνια ακριβώς ο αείμνηστος, Γιώργος Μητσιμπόνας, πέτυχε, με ωραίο γυριστό σουτ (87’), το γκολ που χάρισε το μοναδικό πρωτάθλημα Ελλάδας στους «βυσσινί». Η ΑΕΛ έγινε η πρώτη – και μοναδική μέχρι σήμερα – επαρχιακή που κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή.
Πρόκειται, αναμφίβολα, για έναν τεράστιο άθλο, καθώς μια ομάδα από Έλληνες παίκτες και δη αρκετούς Θεσσαλούς κατάφεραν να «σπάσουν» το… κατεστημένο του πρώην ΠΟΚ, των οποίων τα ρόστερ ήταν κατά πολύ καλύτερα και φυσικά ακριβότερα.
Μητσιμπόνας, Καραπιάλης, Γκαλίτσιος, Βαλαώρας, Κολομητρούσης, Αγορογιάννης, Ζιώγας, Βουτυρίτσας, Μιχαήλ, Κυριλλίδης και ο… ξένος, Τσιώλης ήταν οι ποδοσφαιριστές των οποίων τα ονόματα γνωρίζουν σήμερα και οι… πέτρες στη Λάρισα.
Στο ρόστερ της ΑΕΛ εκείνης της εποχής υπήρχαν μόλις δύο ξένοι ποδοσφαιριστές. Ο λόγος για τον Ζαϊρινό, Κανιέμπα και τον Τσίγκοφ, ο οποίος πιάστηκε ντοπαρισμένος στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Η τιμωρία του μηδενισμού και της αφαίρεσης ενός βαθμού «έκοψε» την Ελλάδα στα δύο, καθώς οι οπαδοί της ΑΕΛ ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στην Εθνική οδό. Τελικά, ο κανονισμός άλλαξε, οι «βυσσινί» πήραν πίσω τους βαθμούς, επανήλθε στην πρώτη θέση και τελικά κατέκτησε τον τίτλο. Γιατί ο τίτλος του πρωταθλήματος που σήκωσαν πριν από 26 χρόνια ο Γκαλίτσιος, ο Ζιώγας και ο Βουτυρίτσας είναι ίσως ο μόνος που αυταπόδεικτα ήταν μεγάλος, ήταν ωραίος και ήταν -αναμφισβήτητα- αληθινός.
«Ένα δικό μας, πενήντα δικά τους» θα σου απαντήσει ένας γνήσιος Λαρισαίος. Και κάπως έτσι είναι τελικά τα πράγματα στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάθε χρόνο τα ίδια. Τίποτα δεν αλλάζει και οι εκπλήξεις ολοένα και μειώνονται. Γι’ αυτό και η αξία της κατάκτησης του τίτλου της πρωταθλήτριας την περίοδο 1987 – 1988 είναι απλά τεράστια. Σαν σήμερα λοιπόν πριν από 26 ολόκληρα χρόνια το ενδιαφέρον όλου του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν συγκεντρωμένο στο στάδιο Αλκαζάρ.
Εκεί για την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος η ΑΕΛ αντιμετώπιζε τον Ηρακλή. Με νίκη σφράγιζε την πρώτη θέση. Μετά από ένα χαμένο πέναλτι των φιλοξενουμένων, αρκετά νεύρα και μεγάλη αγωνία ήρθε η στιγμή της λύτρωσης. Ο αείμνηστος Γιώργος Μητσιμπόνας με ανάποδο ψαλίδι έκανε το 1-0 λίγο πριν τη λήξη και το όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Η ΑΕΛ ήταν πρωταθλήτρια.
Προπονητής της ομάδας ήταν ο Γιάτσεκ Γκμόχ. Βέβαια όχι με γλυκό φινάλε. Στην τελευταία αγωνιστική μέσα στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ δεν ήταν καθώς η συνεργασία τελείωσε μια εβδομάδα νωρίτερα. Στα πανηγύρια μετά τον Ηρακλή δεν πήγε. Είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και αυτό «πλήρωσε». Όπως και να ’χει όμως στην πορεία αυτή του ανήκει το μερίδιο επιτυχίας που ανήκει σε κάθε προπονητή.
Εντυπωσιακά στοιχεία
1.Καμία άλλη επαρχιακή ομάδα δεν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα μέχρι το 1988, ούτε φυσικά το κατέκτησε από εκεί και πέρα. Η ΑΕΛ είναι η μοναδική εκτός Λεκανοπεδίου και Θεσσαλονίκης που έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στην εποχή της Α’ Εθνικής.
2. Το δυναμικό της ΑΕΛ τότε απαρτιζόταν βασικά από Θεσσαλούς παίκτες και στην πλειοψηφία τους από το νομό Λάρισας. Στο ρόστερ υπήρχε επίσης ένας Σερραίος, ο Χρήστος Μιχαήλ, και δύο ξένοι παίκτες, ο Κανιέμπα και ο Τσίγκοφ.
3.Η ΑΕΛ ξεκίνησε και ουσιαστικά κατέκτησε το πρωτάθλημα με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Ομως μία αγωνιστική πριν από το τέλος και καθώς οι φήμες οργίαζαν ότι ο Πολωνός τεχνικός έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Γιώργου Κοσκωτά, ο Γκμοχ απολύθηκε.
4.Η ΑΕΛ ουσιαστικά έπαιξε σχεδόν μιάμιση δεκαετία νωρίτερα το ρόμβο στο κέντρο, με τον Αλεξούλη αμυντικό χαφ, τους Βουτυρίτσα και Τσιώλη στις δύο πλευρές με αμυντικά αλλά και επιθετικά καθήκοντα και τον Καραπιάλη ως επιτελικό μέσο.
5.Ο Πλίτσης ήταν ο τερματοφύλακας που συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή της ΑΕΛ. Ωστόσο, την περίοδο του πρωταθλήματος είχε αρχίσει πια η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του από τους Θεσσαλούς (για τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια τον Ηρακλή) και βασικός γκολκίπερ ήταν ο Χρήστος Μιχαήλ, ο οποίος για χρόνια είχε μείνει στη σκιά του. Το Δεκέμβρη ο Πλίτσης, ο οποίος είχε παίξει μόνο στο Κύπελλο, μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, ο δε Μιχαήλ -μέλος του προπονητικού τιμ της ΑΕΛ- έπαιξε τα 29 από τα 30 ματς πρωταθλήματος.
6.Στο πρωτάθλημα του 1987-88 η ΑΕΛ ευστόχησε σε όλα τα πέναλτι τα οποία είχε κερδίσει, ενώ η εστία της δεν δέχτηκε κανένα! Τελευταίο πέναλτι ήταν αυτό που εκτέλεσε ο Θανάσης Αναστασιάδης του Ηρακλή και απέκρουσε ο Χρήστος Μιχαήλ τη μέρα που κρίθηκε ο τίτλος, Πρωτομαγιά του ‘88, με το γκολ του Μητσιμπόνα στο ΑΕΛ – Ηρακλής 1-0.
7.Πρώτος σκόρερ της ομάδας αναδείχτηκε ο Μιχάλης Ζιώγας με 16 γκολ, όμως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος ήταν ο Χένρικ Νίλσεν, ο Δανός της ΑΕΚ, με 21. Ο Ζιώγας είχε τις περισσότερες συμμετοχές (30), μαζί με τον Βασίλη Καραπιάλη, αφού δεν έχασαν κανένα ματς.
8.Ο Γκεόργκι Τσίγκοφ, για τον οποίο λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο η ΑΕΛ, αγωνίστηκε σε 11 ματς (πολλά μάλιστα ως ολιγόλεπτη αλλαγή) και σκόραρε όλες κι όλες 4 φορές (συνολικά η ΑΕΛ πέτυχε 51 τέρματα). Η τιμωρία του Τσίγκοφ (η οποία στη συνέχεια με την αλλαγή της νομοθεσίας είχε επιπτώσεις μόνο στον ίδιο) έγινε για την ουσία κοδεΐνη, η οποία υπάρχει και στα απλά αντιβηχικά.
9.Με την ισοπαλία που απέσπασε την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΛ τερμάτισε 3 βαθμούς πάνω από τη 2η ΑΕΚ. Ακόμη δηλαδή κι αν είχε ισχύσει η ποινή του μηδενισμού στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και η αφαίρεση των δύο βαθμών της νίκης (αυτό το σύστημα ίσχυε τότε) και η τιμωρία του -1 βαθμού, και πάλι η ΑΕΛ θα ήταν πρωταθλήτρια.
10.Η ΑΕΛ λίγο έλειψε να κάνει και το νταμπλ εκείνη τη χρονιά. Στο Κύπελλο έφτασε στα ημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό, τελικό νικητή στο θεσμό. Οι δύο ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες και στις 24/8/88 για το Σούπερ Καπ, με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί στο ματς αυτό, που όμως έγινε στην Αθήνα (ΟΑΚΑ).
Βαθμολογία
Θέση
|
Ομάδα
|
Σύνολο
|
Εντός
|
Εκτός
|
||||||||||||
Βαθ.
|
Αγ.
|
Ν
|
Ι
|
Η
|
Τέρματα
|
δ/τ
|
Ν
|
Ι
|
Η
|
Τέρματα
|
Ν
|
Ι
|
Η
|
Τέρματα
|
||
1
|
Λάρισα |
43
|
30
|
18
|
7
|
5
|
51 – 22
|
+29
|
14
|
1
|
0
|
36 – 6
|
4
|
6
|
5
|
15 – 16
|
2
|
Α.Ε.Κ. |
40
|
30
|
15
|
10
|
5
|
51 – 31
|
+20
|
13
|
2
|
0
|
36 – 10
|
2
|
8
|
5
|
15 – 21
|
3
|
Π.Α.Ο.Κ. |
39
|
30
|
17
|
5
|
8
|
60 – 27
|
+33
|
12
|
2
|
1
|
42 – 9
|
5
|
3
|
7
|
18 – 18
|
4
|
Ο.Φ.Η. |
37
|
30
|
17
|
3
|
10
|
54 – 41
|
+13
|
13
|
1
|
1
|
38 – 11
|
4
|
2
|
9
|
16 – 30
|
5
|
Παναθηναϊκός |
36
|
30
|
15
|
6
|
9
|
47 – 34
|
+13
|
11
|
3
|
1
|
32 – 14
|
4
|
3
|
8
|
15 – 20
|
6
|
Ηρακλής |
34
|
30
|
13
|
8
|
9
|
42 – 32
|
+10
|
9
|
4
|
2
|
26 – 13
|
4
|
4
|
7
|
16 – 19
|
7
|
Εθνικός |
32
|
30
|
12
|
8
|
10
|
27 – 28
|
-1
|
9
|
4
|
2
|
18 – 10
|
3
|
4
|
8
|
9 – 18
|
8
|
Ολυμπιακός |
31
|
30
|
9
|
13
|
8
|
39 – 41
|
-2
|
7
|
6
|
2
|
26 – 17
|
2
|
7
|
6
|
13 – 24
|
9
|
Άρης |
27
|
30
|
11
|
5
|
14
|
39 – 41
|
-2
|
10
|
3
|
2
|
29 – 11
|
1
|
2
|
12
|
10 – 30
|
10
|
Πανιώνιος |
26
|
30
|
8
|
10
|
12
|
32 – 34
|
-2
|
7
|
5
|
3
|
21 – 10
|
1
|
5
|
9
|
11 – 24
|
11
|
Απόλλων Θεσσαλονίκης |
24
|
30
|
7
|
10
|
13
|
23 – 39
|
-16
|
7
|
6
|
2
|
19 – 6
|
0
|
4
|
11
|
4 – 33
|
12
|
Διαγόρας Ρόδου |
23
|
30
|
7
|
9
|
14
|
25 – 38
|
-13
|
5
|
6
|
4
|
13 – 11
|
2
|
3
|
10
|
12 – 27
|
13
|
Λεβαδειακός |
23
|
30
|
7
|
9
|
14
|
32 – 46
|
-14
|
7
|
5
|
3
|
23 – 16
|
0
|
4
|
11
|
9 – 30
|
14
|
Βέροια |
23
|
30
|
7
|
9
|
14
|
24 – 53
|
-29
|
7
|
6
|
2
|
16 – 14
|
0
|
3
|
12
|
8 – 39
|
15
|
Πανσερραϊκός |
21
|
30
|
8
|
5
|
17
|
24 – 42
|
-18
|
5
|
3
|
7
|
12 – 13
|
3
|
2
|
10
|
12 – 29
|
16
|
Παναχαϊκή -1 |
20
|
30
|
7
|
7
|
16
|
32 – 53
|
-21
|
5
|
5
|
5
|
23 – 21
|
2
|
2
|
11
|
9 – 32
|
